جنبش رمانتیسیم در اواخر سده‌ی هجده و اوایل سده ی نوزدهم میلادی شکل گرفت. در واقـع به دوره‌ایـی اطـلاق مـی شـود که موضوعات عاطفی و تخیـلی در هـنر مـورد تاکید قرار می گرفت. دوره‌ی اوج این جنبش بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۸۴۰ بود، شروع این جنبش از کشور انگلستان بود به همین دلیل انگلستان زادگاه این جنبش یه حساب می‌آید.
کشور انگلستان زادگاه اصلی این سبک بود. واژه ی رمانتـیک از واژه‌ی رمانس گرفته شده که در زبان فرانسوی به معنای داستان تخیلی قرون وسطی است. به همیـن دلیل رمانتیسیسم،شیـوه‌ای متضاد با کلاسیسیسم و رئالیـسم دانسته می شود.
در این شیوه بیشتر مضمون‌هایی که مورد توجه هنرمندان قرار می‌گرفت مضمون‌های عاطفی و احساسی بودند، مانند منظره‌های طبیعی و استفاده از فضاهای اغراق‌آمیز و شگفت‌انگیز و امور رمز‌آمیز.
به همین دلیل شیوه‌ی رمانتیسیم در تضاد با رئالیسم و کلاسیسییسم خوانده می‌شود.
اصلی‌ترین موضوعی که در شیوه‌ی رمانتیسیم مطرح است مربوط به تجربه‌ی شخصی هر فرد می‌شود. این موضوع نشان می‌دهد که رمانتیسیسم واکنشی بود در برابر خردگرایی عصر روشنگری آن زمان.
ویژگی اصلی جنبش رمانتیسم:
در این جنبش هنرمندان از اصول و قواعد زیبایی شناسی پیروی نمی‌کردند، ولی علاقه‌ی آن‌ها بیشتر بر این است که همانند هنرمندان کلاسیک‌گرا بیشتر به مفاهیم آرمانی می‌پردازند تا امور واقعی. هنرمندان بیشتر سعی می‌کردند تا هیجان را در آثار خود نشان دهند به همین دلیل آثار آن‌ها پر از حرکت و رنگ بود، اما از آنجایی که برای قانع کردن بیننده نیاز بود تا آثار هنرمنندان به صورت واقع‌گرایانه باشد. به همین دلیل هنرمندان سبک رمانتیسیم مایل بودند که آثارشان به صورت واقع‌گرایانه باشد.
در شیوه رومانتیسم ساختار صوری اشیاء و فضا به کنار می رود در‌عوض خـط و رنگ درون نما جایگزین می‌گردد، از همین رو در قرن هجدهم که دو نوع جهان‌بینی شامل خردگرایی و تجربه‌گرایی وجود داشت، جنبش رمانتیسیسم در پاسخ به آن‌ها شکل گرفت که شامل احساس بود.
هنرمندان این جنبش نگاهی عارفانه به زندگی داشتند و سعی می‌کردند از هنر به عنوان وسیله‌ای برای تحریک احساسات استفاده کنند، در این شیوه عواطف انسانی نسبت به عواطف منطقی برتریت داشت، یعنی این که بیشتر به عواطف انسانی توجه می‌شد.
هنرمندان جنبش رمانتیسم:
فرانسیسکو گویا نقاش فرانسوی و از فعالان جنبش رمانتیسم نیز بود، جنبش رمانتیسم علاوه بر نقاشی بر شاخه‌های دیگر هنری مانند موسیقی، معماری، ادبیات و… تاثیر داشت.
جنبش رمانتیسیسم در هنرهای تجسمی:
در این دوره به فرانسیسکو گویا که از هنرمندان اسپانیایی است لقب نابغه‌ی هنرهای تجسمی داده شده، یکی از زیباترین آثار او نقاشی کارلوس چهارم است. اما بزرگترین اثر او پرده‌ی سوم ماه می است که این پرده صحنه‌ی اعدام گروه از مبارزان فرانسوی را نشان می‌دهد.
جنبش رمانتیسیم در موسیقی:
ارنست هافمان، بتهوون، شوپن، شوبرت، فلیکس موندلسون و… از هنرمندان شاخصی بودند که در این زمینه فعالیت می‌کردند، و از برجسته‌ترین موسیقی‌دانان و آهنگ‌سازان این جنبش به حساب می‌آیند.
جنبش رمانتیسیم در مجسمه‌سازی:
رمانتیسیسم با کنار زدن خطوط خشک در زمینه‌ی هنرهای تجسمی توانست حرکتی نو به وجود بیاورد.
دیدگاهتان را بنویسید