نامی پتگر متولد سال 1324 در تهران و کسانی بود که سال‌های زیادی در زمینه‌ی نقاشی فعالیت کرد. پدر او از نقاشان رئالیسم بود و او تحت تاثیر پدر و عمویش نقاشی رئالیسم را آموخت.

اما پس از سفر به اروپا آثار او تحت‌تاثیر آثار اروپا قرار گرفت و شکل انتزاعی پیدا کرد. نامی پتگر در طول زندگیش سفرهای زیادی به کشورهای مختلف داشت. این موضوه سبب شد تا با دید وسیعی به سایر موضوعات نگاه کند. او در سال 1344 آموزشگاه نقاشی و طراحی خود را در تهران افتتاح کرد و تا آخر عمرش نیز در آنجا مشغول به آموزش بود.

بیشتر کارهای او در زمینه‌ی طبیعت بی‌جان، منظره، پرتره و شناخت معنای مظهر زن است که سعی کرده با ایجاد خلاقیت‌های هنری به آن‌ها بپردازد. او در کارهایش آزادانه عمل می‌کرد، این موضوع حتی در شیوه‌ی رنگ گذاری او نیز دیده می‌شود. یکی از آثارش که پرتره‌ی خودش می‌‌باشد نگاهی نافذ به مخاطب دارد. کارهای او هم از لحاظ ایده و هم از لحاظ اجرا نتیجه‌ی خلاقیت‌های جامعه شناسانه‌ی او هستند. پتگر پس انقلاب در دانشگاه تهران در رشته‌‌ی هنر تدریس می‌کرد و در کار خود موفق بود.

او در کارهایش نگاهی شخصی نسبت به موضوع داشت و سعی می‌کرد تا لایه‌هایی از طبیعت را در آثارش حفظ کند از همین جهت نیز دقیق نگاه کردن به پیرامون اطراف را به شاگردانش می آموخت اما از طبیعت تقلید نمی‌کرد. و سرانجام او در حین تدریس نقاشی در آتلیه‌اش در سال 1387 چشم از جهان بست.