جنبش کوبیسم، واژه‌ی کوبیسم از ریشه‌ی Cube  به معنی مکعب گرفته شده است، این نام گذاری توسط لویی واسل( یکی از منتفدان هنری) شکل گرفت. واسل این نام را از روی یکی از تابلوهای ژورژبراک که پر از مکعب‌های ریز بود، برداشت کرد. کوبیـسم یکی از سبک‌های نقاشی است که در آن از فرم‌های هندسـی استفاده می‌شود.

این مکتب توسط پابلو پیکاسو و ژرژ براک در سال ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ پایه ریزی شد.‎ سبک کوبیسم محصول نگرشی خردگرایانه بر جهان بود. پیشگامان کوبیسم مضمونهای احساسی، تاریخی، روایی را مورد بررسی قرار دادند، و عمدتاً بر روی موضوعاتی مانند طبیعت بی‌جان کار کردند.

در واقع آن‌ها توانستند بدون استفاده از تکنیک سه بعدی، فضای سه بعدی ایجاد کنند.

جنبش کوبیسم به دو بخش تحلیلی و ترکیبی تقسیـم مـی‌شـود:

در کوبیسم تحلیلی بیشتر از فرم‌هـای هندسی ساده شده استفاده می‌شود. و استفاده از رنگ به حداقل می‌رسـد.

آثاری که در این مرحله خلق می‌شدند اصولاً تک رنگ بودند و از رنگ‌مایه‌های آبی و قهوه‌ای استفاده می‌کردند، در این مرحله اصول زیبایی شناسی کوبیسم کامل شد.

در کوبیسم تحلیلی بیشتر به سراغ نقاسی کردن وسایلی که در کارگاه بود، رفتند. آن‌ها در این دوره توانستند وسایلی مثل گیتار و آکاردئون را مورد بررسی قرار دهند.

اما در کوبیسم ترکیبی بیشتر از رنگ استفاده می‌شد و فرم‌ها بیشتر تزئیـنی بودند. نقاشان کوبیسم از فرم‌های باز و اشیاء تیز در کارهایشان استفاده می‌کـردند و همچنین پیش زمینه و پس زمینه نقاشی‌ها را با یکدیگر تلفیق می‌کردند. آن‌ها سعی می‌کردند موضوعات را از زوایای مختلف نشان بدهند و می‌خواستند با این روش حرکت را در دنیای مدرن نشان دهند.

تاثیر دیگر کوبیسم بر جنبش‌های اعتراض‌گری مانند کنسترکیتویسیم، سوپپرماتیسم و دِ استیل بود. تکنیک کلاژ در این دوره توسط پیکاسو و براک که با استفاده از چسباندن ورق‌هایی مانند روزنامه بر روی بوم انجام می‌شد شکل گرفت.

کوبیسم برای نخستین بار توسط براک در نمایشگاهی از آثارش که در گالری کان وایلر بود، به عموم مردم معرفی شد، کان وایلر از حامیان پیکاسو و براک بود.

تابلوی دوشیزگان آوینیون یکی از آثار موفق در زمینه‌ی کوبیسم می‌باشد.