مارکو گریـگـوریان با نام هنـری گریگوری مارک در سال 1925 متولد شده و در سال 2007 نیز در گذشت. او از هنرمندان ایرانی_ارمنی مـی‌باشد که در جریان هنر نوگرای ایران نیز پیشگام بود.

او نقاشی را در هنرستان کمال‌المک فرا گرفت و بعد به ایتالیا رفت، و موفق شد دوره‌ی کارشناسی نقاشی را در رم به اتمام برسند. گریگوریان برای ساخت آثارش از متریال‌هایی استفاده می‌کرد که سایر هنرمندان کمتر به آن‌ها توجه می‌کردند.

او از نخستین هـنرمندانی بود که در آثارش از سنگ‌ریزه‌، کاهگل، خاک‌ و موادی از این دست استفاده می‌کرد که بافت جدید در کارهایش ایجاد کرده بودند، گریـگـوریان نگاه معنوی نـسبـت به خـاک داشت و آن را نشانه‌ای از آفرینش می‌داند، شاید همین موضوع باعث شده بود تا او سمت متریالی مانند خاک برود.

نگارخانه استتیک:

در سال1333 به ایران بازگشت و موفق شد نگارخانه‌ی استتیک را در خیابان فـردوسـی تاسـیس کنـد. در آن زمان نگارخانه‌ی استتیک فضای مناسبی برای نـمایش آثار معاصر و مدرن شده بود.

مارکوگریگوریان در فاصله‌ی سال‌های 1336 الـی 1338 توانست 13 اثر جالبی خلق کند که نتیجه‌ی آن برگزاری نمایشـگاهـی در تهـران شد.این مجـموعـه که نام آن آشویتس بود هـم‌ اکـنون در شـهـر ایـروان ارمنـستان نگهداری می‌شود.

نقاشی قهوه‌خانه‌ای:

از مهمترین فعالیت‌های او جمع آوری آثار سنتی هنرمندان ایرانی به خصوص نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای است. با جمع آوری آثار استادان نمایشگاهی در پاریس تشکیل داد که مورد استقبال قرار گرفت.

پس از این اتفاق، نقاشی‌ها توسط موزه‌ی نگارستان تهران خریداری شد، این موضوع سبب شد تا نقاشی قهوه‌خانه‌ای به عنوان یکی از شاخه‌های هنرهای تجسمی مورد استقبال قرار بگیرد.

برخی از آثار مارکو گریگوریان

استفاده از متریال مختلف