حتما با واژه‌های کرنینگ (Kerning)، ترکینگ (Tracking) و لیدینگ (Leading) در تایپوگرافی یا نرم‌افزارهای گرافیکی زیاد برخورد کرده‌اید، اما تفاوت و کاربرد هر یک را به درستی نمی‌دانید.

در یک جمله می‌توان گفت که قوانین و اصول اولیه برای طراحی حروف و استفاده از کلمات در تایپوگرافی هستند، که در خوانایی سریع و آسان‌تر متن تاثیرگذارند. یک طراح حروف حرفه‌ای (طراح فونت) دقیقا می‌داند که فضای بین حروف را چگونه در نظر بگیرد.

کرنینگ (Kerning)

به عملیات تنظیم فاصله افقی بین هر دو حرف در طراحی فونت، کرنینگ گفته می‌شود که به خوانایی و زیبایی ظاهری قلم کمک کند.

در کرنینگ هدف این است که حروف یک واژه متناسب با شکل ظاهری‌شان چنان فاصله‌ای داشته باشند که از یک طرف مربوط به دو واژه جداگانه به نظر نرسند (فاصله‌شان زیاد نباشد) و از طرف دیگر نیز تشخیص آن‌ها از هم برای چشم دشوار نشود. (فاصله خیلی کم نباشد.)

ترکینگ (Tracking)

ترکینگ به عنوان فاصله‌گذاری حروف شناخته می‌شود، این نوع فاصله‌گذاری به طور بصری به “باز بودن” و یا “بسته بودن” متن شما کمک می‌کند.

به جای تنظیم یک جفت حروف مانند تنظیم فاصله، ترکینگ فاصله متناسبی را به تمام حروف در یک متن انتخاب شده اعمال می‌کند. شما می‌توانید یک کلمه، یک جمله، یا یک پاراگراف و یا یک صفحه را به یکباره تنظیم کنید. چنانچه ترکینگ در طراحی شما لازم است، این کار را قبل از کرنینگ انجام دهید.

لیدینگ (Leading)

از مهمترین عناصر برای طراحی لیدینگ است. لیدینگ به فضای عمودی بین خطوط در یک متن اطلاق می‌شود. در یک پاراگراف از متن که شامل چندین سطر است فاصله مناسب بین سطرها، بین اولین و آخرین سطر را باید برای خوانایی بیشتر در نظر داشته باشید.

لیدینگ بر اساس خط کرسی که نوشته‌ها روی آن سوار هستند اندازه‌گیری می‌شود.