جنبش آرتنوو یا آرنوو یکی از سبک های کاربردی است که در اواخـر قـرن ۱۹ شکل گرفت که به معنی هنر نو میباشد که تا زمان رخ دادن جنگ جهانی اول در اروپا ادامه داشت.
در این سبک از اشکال طبیعی مانند انحنای گیاهان و گلها و با استفاده از خطوط شلاقی و عدم تقارن سـعی میکردند احساس پویایـی و حـرکت را نشـان دهند.
جنبش آرتنوو با تاثیرپذیری از هنر ژاپـن به سبکی پر جـزئیات تبدیل شد،هنرمندانی که در این زمینه فعالیت میکردند به همهی جزئیات اطراف خود اهمیت میدادند.
و از کنار موضوعات و اتفاقاتی که رخ میداد بیاهمیت عبور نمیکردند. یکی از اهداف آرتنوو تاکید بر روی هنر دست بود و سعیشان بر این بود که هنرنو به سمت زندگی ماشینی کشیده نشود.
در آن زمان شکلگیری این سبک خود اتفاقی جدید و قابل توجه بود، این موضوع را میتوان از نام این سبک یعنی همان هنرنو متوجه شد. هنرمندان آرتنوو عالیتـرین درجهی زیبایی را در طـبیعت میدیدند.
به همین دلیل در کارهایشان از عناصر طبیعی مانـند بـرگ ، گل ، گیاهان، پرنـدگان و… استفاده مـیکردند.
معماری در آرتنو:
در بین سالهای ۱۸۹۰ الی ۱۹۱۴ سبک آرتنوو توانست تاثیر خود را بر روی معماری نیز بگذارد.
بناهایی که با به کارگیری این شیوه ساخته شده بود بسیارمرتفع و از لحاظ ظاهری شبیه به صندوقچه بودند. معماران در این شیوه علاوه بر این که بیشتر تمرکزشان بر روی فضای خارجی ساختمان بود به فضای داخلی نیز توجه میکردند.
آنها برای این که چیدمان فضای داخلی را به ظاهر بنا نزدیک کنند، به چیدمان فضای داخلی نیز توجه میکردند،
برای مثال بیشتر از ظروف نقره استفاده میکردند، در آن زمان بناهای زیادی با استفاده از تزئینات این سبک ساخته شد.
برخی از ویژگیهای مهم معماری آرتنوو:
استـفاده از طاق و شـکلهـای خمیده
تزئینات نامتقارن ومواج
شیشههای قوسدار
پنجرههای رنگی
کاربردهای سبک آرتنوو:
آرت نوو از هنرهای کاربردی است که در معماری ، نقاشی، مجسمهسازی، طراحی پارچه ، جواهرات و… کاربـرد دارد.
اما امروزه عدهای معتقد هستند که سبک آرتنوو پلی میان نئوکلاسیک و مدرن میباشد. اما این سبک تا سال ۱۹۲۰ بیشتر دوام نداشت و جای خود را به آرتدکو یا همان هنر تزئینی داد.
دیدگاهتان را بنویسید